El Peregrino
Ritos do peregrino
Todos os días: 9:30 h a 13:30 h / 16:00 h a 19:30 h
VENERACIÓN DO SEPULCRO DO APÓSTOLO SANTIAGO
Todos os días: 7:00 h a 20:30 h
Rodea o templo ata a fachada principal, a do Obradoiro. Mira a súa grandiosidade: por fin estás aquí, onde soñaches. Feixe o sinal da Cruz, comeza a ascender as escaleiras, sen présas: é a meta, é o momento de gozar cada paso que deas. Que alegría cando me dixeron imos á casa do Señor! Xa están a pisar os nosos pés os teus limiares Xerusalén.
O Pórtico da Gloria
Entrando no templo, recíbeche esta magnífica obra do románico que representa a Historia da Salvación. Á esquerda, o desexo da vinda de Cristo, simbolizado por catro profetas do Antigo Testamento. Á dereita, o anuncio de Cristo por catro Apóstolos; é o Novo Testamento. No medio está o Señor, rodeado da súa gloria. El é o templo, o mediador entre Deus e os homes, o sacerdote. El sostén a porta, El ponnos en comunicación coa vida divina, por El entramos na verdadeira vida a través da fe. Na columna central, o parteluz, Santiago, o Apóstolo, o enviado de Cristo que nos transmitiu esa fe. Entra pola fe, pola porta, que é Cristo, dicindo: “Creo nun só Deus…”
O abrazo ao Apóstolo
A vista lévanos ao Altar Maior, que rodeamos polo lado dereito para subir a dar un abrazo á imaxe do Apóstolo que preside o templo. Grazas amigo Santiago, irmán Santiago, por axudarme a chegar ata aquí! Grazas pola túa persoa, pola túa compañía, polo teu testemuño, polo teu legado!
O sepulcro de Santiago
Baixo o altar está a cripta, a verdadeira meta do Camiño: os muros da antiga tumba e no medio a urna que contén os restos do Apóstolo. E estás aquí, Santiago, neste extremo do mundo. Ata aquí chegaches para anunciarnos a Cristo, e aquí permaneces para alentar as nosas procuras e a nosa fe. Fortalece a miña fe, a miña vida cristiá, que tantas veces parece apagarse. Ti o forte, ti o intrépido, ti o Fillo do Trono.
O sacramento da reconciliación
Verás confesionarios repartidos por todo o templo e confesores en diferentes idiomas. No Camiño descubriches as túas feridas, as túas infidelidades, os teus pecados. No sacramento da Penitencia pos a túa vida e o teu pecado nas mans amorosas e sanadoras de Cristo, para que El renove a túa existencia. Misericordia, Divos meu, pola túa bondade, pola túa inmensa compaixón borra a miña culpa. Oh Deus, crea en min un corazón puro, renóvame por dentro con espírito firme.
A Misa do Peregrino
Peregrinos de tantos lugares, de tantos idiomas, reunímonos ao redor da túa Mesa, Señor, da túa Eucaristía. Para sentarnos xunto a ti como tantas tardes sentou Santiago, para estar contigo, para escoitarche, para aprender de ti, para que nos alimentes e fortalezas coa túa propia vida, co teu propio Corpo.
Iniciando o camiño da vida
Cando acabes, sal da Catedral pola porta Sur, a Porta das Praterías. Fíxache na fachada. No parteluz, entre os arcos das dúas portas, hai un Crismón, símbolo de Cristo. Pero as letras están ao revés: a Alfa volveuse Omega, e viceversa. O fin faise principio. A meta do Camiño é agora o comezo doutro camiño, da nova vida que empezas.